HARAM YİYENİN İBÂDETİ KABUL OLMAZ

HARAM YİYENİN İBÂDETİ KABUL OLMAZ Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Kıyâmet günü, Tihâme dağları kadar sevapları olan topluluklar gelecek. Onlar Allâh’ın huzûruna getirildiğinde, Allâhü Teâlâ onların sevaplarını heder edecek ve onları cehenneme atacaktır.” buyurdu. Ebû Huzeyfe’nin (r.a.) âzâtlısı Sâlim (r.a.): ‘Anam babam sana fedâ olsun, yâ Resûlallâh! Bu toplulukların kim olduğunu bize bildir, biz de bilelim. Seni hak peygamber olarak gönderen Allâh’a yemin ederim ki, ben onlardan olmaktan korkuyorum,’ dedi. Resûlullâh (s.a.v): ‘Ey Sâlim! Onlar namaz kılarlar ve oruç tutarlardı. Ancak kendilerine haramdan bir şey verildiği zaman hemen atılıp onu alırlardı. Bundan dolayı Allah onların amellerini kabul etmedi’ buyurdu. (Hilyetü’l-Evliyâ) HAZRET-İ EBÛBEKR’İN BİR NASÎHATİ Resûlullâh’ın halîfesi Sıddîk-ı Ekber Hazretleri vefât etmek üzere iken bir ara Selmân-ı Fârisî hazretleri ve diğer bazı Ashâb-ı Kirâm onun huzûruna girdiler. “Ey Resûlullâh’ın halîfesi! Bize bir nasîhatte bulunun da onunla amel edelim” dediler. Hazret-i Ebûbekir buyurdular ki: “Yakında size pek çok rızık kapıları açılacak. Birkaç günlük ömre aldanıp da yarın Allâh’ın huzurunda mahcûb olmayınız.” (Kısas-ı Enbiyâ, Cevdet Paşa) FIKRA: Hırsızın Hiç mi Suçu Yok! Bir sipahinin atını çalmışlar. Arkadaşlarından kimi, “Suç senin! Muhafazasına dikkat etmemişsin!” demiş, kimi de, “Kabahat seyisindir! Ahırı açık bırakmıştır!” diye kusuru sipahi ile seyisine bulmuşlar. Sipahi dinledikten sonra: “Sübhanallah! Suç hep bizim de atı çalan hırsızın hiç mi suçu yok?” demiş. قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا سَعْدُ أَطِبْ مَطْعَمَكَ تَكُنْ مُسْتَجَابَ الدَّعْوَةِ وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ إِنَّ الْعَبْدَ لَيَقْذِفُ اللُّقْمَةَ الْحَرَامَ فِي جَوْفِهِ مَا يُتَقَبَّلُ مِنْهُ عَمَلُ أَرْبَعِينَ يَوْمًا . (طس) Resûl-i Ekrem Efendimiz (s.a.v.): “Ey Sa’d! Helal rızık ye (haramdan sakın). Böyle yaparsan duân müstecab (kabul) olur. Muhammed’in nefsi kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, muhakkak bir kul midesine haram bir lokma götürse, kırk gün ameli (duâ ve ibâdetleri) kabul olunmaz.” buyurdu. (Hadîs-i Şerîf, Taberânî, el-Mu’cemü’l-Evsat)