Freitagspredigt:Bedeutung des Gebets in Gemeinschaft (23.09.2016)

Bedeutung des Gebets in Gemeinschaft (23.09.2016) Verehrte Gläubige! Mit seinen weltlichen und jenseitigen Erträgen ist das Gebet in Gemeinschaft eine der markantesten Traditionen (Sunna), die wir Muslime von unserem Propheten geerbt haben. Denn unser Prophet hat bis zum Ende seines Lebens eine große Bedeutung auf das Verrichten des Gebets in Gemeinschaft gelegt, dieses seinen Gefährten empfohlen und verheißen, dass es große Belohnungen als Gegenlohn dafür geben wird. In einem Vers sagt der Erhabene Allah: “Und verrichtet das Gebet, entrichtet die Abgabe und verbeugt euch (im Gebet) mit den sich Verbeugenden.”1 In einer Überleferung sagt unser Prophet (s): “Das in Gemeinschaft verrichtete Gebet ist siebenundzwanzig mal gesegneter als das individuell verrichtete Gebet.”2 Meine Geschwister! Eines Tages sagte unser Prophet seinen Gefährten: “Bezeugt das Muslimsein einer Person, wenn ihr das Interesse einer Person an der Moschee seht.” und rezitierte anschließend den Vers: “Gewiß, Allahs Gebetsstätten bebauen (und unterhalten) nur diejenigen, die an Allah und den Jüngsten Tag glauben, das Gebet verrichten, die Abgabe entrichten und niemanden außer Allah fürchten. Diese aber werden vielleicht zu den Rechtgeleiteten gehören.”3 In einer anderen Überlieferung zur Bedeutung des gemeinschaftlichen Gebets sagt unser Prophet (s): “Wenn jemand mit der Absicht sein Haus verlässt, um zur Moschee zu gehen, werden ihm für jeden Schritt Wohltaten (Sawab) niedergeschrieben, mit jedem anderen Schritt werden ihm jeweils eine Sünde ausgelöscht.”4 In einer anderen Überlieferung verheißt er, dass jemand, der das tägliche Nachtgebet in Gemeinschaft verrichtet, so gewertet wird, als ob er die Hälfte der Nacht betend verrichtet hätte; und dass derjenige, der sowohl das tägliche Nachtgebet als auch das Morgensgebet in Gemeinschaft verrichtet hat, so gewertet wird, als ob dieser die ganze Nacht betend verrichtet hätte.5 Meine Geschwister! Das gemeinschaftliche Gebet führt dazu, dass die Zuneigung und der Respekt der Muslime untereinander sich mehren und es belebt den Geist der Solidarität. Es verhilft dazu, dass diejenigen, die am Gebet in Gemeinschaft teilnehmen gegenseitig Informationen austauschen können. Es stärkt die Einheit und den Zusammenhalt. Es ist ein schöner Anlass dafür, dass der aufgrund täglicher Beschäftigung im Leben allmählich einsam werdende Mensch sozialer wird und seinen Tag schön und zugleich nutzbringend verbringt. Außerdem ist das gemeinschaftliche Gebet von großer Bedeutung, damit die Muslime von den Nöten, Freuden und von der aktuellen Agenda gegenseitig in Kenntnis gelangen. Das gemeinschaftliche Gebet ist eine Auswanderung und Zufluchtnahme in die Gegenwart und in das Haus Allahs vom eigenen Haus, von der Arbeit und von der Verweltlichung. Es ist das Gastsein bei dem erhabenen Schöpfer. Die Belohnung dieses Gastseins wird seitens unseres Propheten wie folgt ausgedrückt: “Jeden Morgen und jeden Abend bereitet Allah demjenigen eine Stätte im Paradies vor, wer morgens und abends zur Moschee geht.”6 Geehrte Gläubige! Der Gesandte Allas sagte, dass das Gebet Allah so sehr lieb ist und so sehr Wohltaten für die Einzelnen bringen wird, um so mehr Menschen an der Gemeinde des gemeinschaftlichen Gebets teilnehmen. Er hat empfohlen, dass die Frauen und Kinder von dieser Quelle der Barmherzigkeit nich ferngehalten werden sollten.7 Sogar hat er angeregt, dass die Mütter mit ihren Kindern zusammen zur Moschee kommen. wenn er beim Gebet in Gemeinschaft ein Kind weinen gehört hat, hielt er das Gebet kurz, um die Mutter nicht zu beunruhigen.8 Meine geehrten Geschwister! Die Moscheen und Gebetsstätten sind das Haus Allahs. Die Gemeinde ist der Schmuck der Moscheen. Lassen sie uns folglich die Moscheen nicht ohne Gemeinde vereinsamen, die uns unsere Eltern und Senioren anvertraut haben. Lassen sie uns nach Möglichkeit an jeder Gebetszeit dem Gebet in Gemeinschaft Folge leisten, um an der Gunst und an dem Segen der Moschee Anteil zu haben. Lassen siu uns des Weiteren nicht vergessen, dass die in Gemeinschaft verrichteten Gottesdienste und Bittgebete bei Allah einen anderen Wert haben. Die DITIB-Predigtkomission 1 Koran, al-Baqara, 2/43 2 al-Muslim, Mesadschid, 249 3 at-Tirmidhi, Iman, 8 4 an-Nesai, al-Mesadschid, 14 5 Abu Davud, Salat, 47 6 al-Bukhari, Ezan, 37 7 Abu Davud, Salat, 52 8 al-Bukhari, Ezan, 65 2016-09-23 Alle Rechte vorbehalten. Kein Teil des Werkes darf in irgendeiner Form ohne schriftliche Genehmigung der DITIB reproduziert, vervielfältigt oder verarbeitet werden. almanca hutbe, deutsch hutbe, almanya hutbe

Hutbe:ALLAH’IM! İLİMLE YÜCELT BİZİ(23 .0 9 .2016)

Hutbe:ALLAH’IM! İLİMLE YÜCELT BİZİ(23 .0 9 .2016) nkara müftülühü hutbeler, istanbul müftülügü hutbeler, izmir müftülügü hutbeler

Hutbe: Hayâ İmandandır (16.09.2016)

Hayâ İmandandır (16.09.2016) Değerli Müslümanlar! Hayâ; “utanmak, çekinmek” demektir. Genellikle yüzün kızarması, kişinin başını öne eğmesi, gözlerini kaçırması gibi şekillerde dışa yansır. İslâm dini, insanın doğasında var olan bu hayâ duygusunu geliştirmek, Allah Teâlâ'nın belirlediği ilkeler doğrultusunda şekillendirmek ve şahsıyla bütünleşen bir karakter özelliği hâline getirmek ister. Böylece doğruyla yanlışı ayırt ederek Rabbinin kötü ve çirkin görüp yasakladığı söz ve davranışları yapmaktan hayâ eden kulun, haramları terk edip helâllere sarılması, dolayısıyla dinin gereklerini yerine getirmesi daha kolay olacaktır. Okuduğum ayeti kerimede; “Kitaptan sana vahyolunanı oku, namazı da dosdoğru kıl. Çünkü namaz, insanı hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar.”[1] buyrularak haya konusunda ibadetlerin önemine işaret edilmiştir. Aziz Müminler! “Her dinin kendine özgü bir ahlâkı vardır; İslâm ahlâkının özü de hayâdır.”[2] buyuran Allah Resûlü, müminleri söz ve fiillerinde hayâ üzere davranmaya teşvik etmiş; “Arsızlık nerede ve kimde olursa olsun çirkinleştirir; hayâ ise nerede ve kimde olursa olsun güzelleştirir.”[3] buyurmuştur. Muhterem Müminler! Başkalarından utandığı, tepkilerinden çekindiği için ortama göre davranan insan bilmelidir ki asıl hayâ edilmeye layık olan Rabbimizdir. İhsan üzere, yani Allah'ı görüyormuşçasına hareket ederek Allah'ın kendisini her an gördüğü bilinciyle yaşayan kulun Allah'tan hayâ etmesi, onun her zaman ve her mekânda takva sahibi bir mümin olmasını sağlar. Değerli Kardeşlerim! Hayâ, bizim kültürümüzde de nesiller boyu üstün bir ahlâkî meziyet olarak görülmüştür. Ancak ahlâkî değerlerin giderek yozlaştığı günümüz toplumunda hayâ duygusu eski değerini kaybetmeye başlamıştır. Öyle ki önceleri hayâ sahibi olan kişiler övülürken, şimdilerde ise edebe aykırı söz söylemek, ahlâksız davranışları alenî olarak işlemek, bazı çevrelerde, cesaretin, özgüvenin ve özgürlüğün bir göstergesi kabul edilmektedir. Hâlbuki hayâyı kaybetmek, öncelikle insanı “en şerefli varlık” olmaktan çıkararak değersizleştirir. Birlikte yaşamanın temeli olan saygıyı ortadan kaldırarak toplumun bozulmasına yol açar. Onun için Peygamberimiz (s.a.s); “Utanmadıktan sonra dilediğini yap!”[4] diyerek konuya işaret etmiştir. Aziz Kardeşlerim! Peygamberimiz; “Hayâ imanın göstergesidir, iman da cennete götürür. Çirkin söz ve davranış ise kabalık ve kötü ahlâkın göstergesidir. Kötü ahlâk da cehenneme götürür.”[5] derken diğer bir hadislerinde ise; “İman, yetmiş küsur parçadır. Hayâ da imandan bir parçadır.”[6] buyurarak iman ile hayâ arasındaki ilişkiye dikkat çekmiştir. Bu nedenle biz Müslümanlar olarak dinimizin diğer ahlâkî prensiplerine uyduğumuz gibi hayâlı olmaya da gereken önemi vermeliyiz. Özellikle doğruyu ve yanlışı yetiştiği çevrede öğrenen çocuklarımıza hayâyı asli bir değer olarak öğretmeli, tertemiz zihinlerine hayânın güzelliğini aşılamalıyız. Edep dışı sözler söyleyen veya edebe aykırı davranışlarda bulunan masum çocukların bu hâllerine gülüp onları hayâsızlığa teşvik etmemeliyiz. Bilmeliyiz ki biz müminler için hayâ, ahlâklı ve onurlu bir yaşamın anahtarı ve kişinin imanını yansıtan, onu Rabbi katında değerli kılan ahlaki bir özelliktir. Hazırlayan: DİTİB Hutbe Komisyonu [1] Ankebut, 29/ 45. [2] İbn Mâce, Zühd, 17 [3] Tirmizî, Birr, 47 [4] Buhârî, Enbiyâ, 54 [5] Tirmizî, Birr, 65 [6] Müslim, Îmân, 57

Die Scham ist Teil des Glaubens (16.09.2016)

Die Scham ist Teil des Glaubens (16.09.2016) Verehrte Muslime! Scham bedeutet, “sich zu schämen und zu zögern”. Nach außen widerspiegelt sich das z. B. allgemein in Form von Erröten des Gesichts, den Kopf vorzuneigen oder die Augen wegzudrehen. Der Islam möchte diese in der Natur des Menschen vorhandene Eigenschaft der Scham entwickeln; in Richtung der von Allah festgelegten Prinzipien formen und als eine mit der Persönlichkeit der Person vereinte Charaktereigenschaft fördern. Somit wird es noch einfacher werden, dass der Mensch das Richtige vom Falschen unterscheidet und sich von Handlungen und Aussagen fern hält, die sein Schöpfer als böse und schlecht einstuft und verbietet, sich von Verbotenem abwendet und an Erlaubtem festklammert, folglich wird es einfacher sein, die Erfordernisse der Religion einzuhalten. Im rezitierten Vers wird auf die Bedeutung der Gottesdienste in Bezug auf die Schamhaftigkeit hingewiesen: “Verlies, was dir vom Buch geoffenbart wird und verrichte das Gebet. Gewiß, das Gebet bewahrt vor Schandbarem und Verbotenem.”1 Geehrte Gläubige! Der Gesandte Allahs sagte: “Jede Religion hat eine eigene Moral; und der Kern der Moral des Islam ist die Schamhaftigkeit.”2 Er förderte die Muslime, schamhaft in den Taten und Worten zu sein, indem er sagte: “Unverschämtheit verunstaltet wo und bei wem auch immer; Schamhaftigkeit dagegen verschönert wo und bei wem auch immer.”3 Ehrwürdige Gläubige! Ein Mensch, der sich entsprechend der Situation verhält, weil er sich vor anderen schämt und vor ihrer Reaktion scheut, sollte wissen, dass der eigentlich durch Schamhaftigkeit zu Respektierende Allah selbst ist. Sich entsprechend des Ihsan-Prinzips zu verhalten, das heisst sich so zu verhalten und im Bewusstsein zu sein, als ob man sich jederzeit in Gegenwart und Beobachtung Allahs befindet, wird dazu verhelfen, dass man jederzeit und überall als ein frommer Gläubiger lebt. Meine geehrten Geschwister! Seit Generationen wurde Schamhaftigkeit auch in unserer Kultur als eine erhabene Tugend angesehen. In der heutigen Gesellschaft, in der die ethischen Werte degenerieren, verliert die Schamhaftigkeit allerdings ihre Bedeutung. Obwohl in frühen Zeiten schamhafte Personen gelobt wurden, wird gegenwärtig das anstandslose Gerede und das Vorweisen von anstandslosen öffentlichen Verhalten seitens bestimmter Kreise als ein Zeichen von Mut und Selbstbewusstsein akzeptiert. Jedoch degradiert der Verlust des Schamgefühls den Menschen als “ehrwürdigstes Wesen” und entwertet ihn. Es hebt den Respekt als die Grundlage des Zusammenlebens auf und führt zum Verfall der Gesellschaft. Aus diesem Grund wies unser Prophet (s) mit seiner Aussage hierauf hin: “Mach was du möchtest, wenn du dich nicht schämst!”4 Meine geehrten Geschwister! Mit den folgenden Aussagen verwies unser Prophet (s) auf die Beziehung zwischen dem Glauben und der Scham, indem er sagte: “Die Scham ist das Anzeichen des Glaubens, und der Glaube führt zum Paradies. Verwerfliche Worte und Taten hingegen sind ein Zeichen von Unhöflichkeit und schlechtem Anstand. Und schlechter Anstand führt zur Hölle.”5 In einer anderen Überlieferung sagte er: “Der Glaube besteht aus mehr als siebzig Bruchstücken. Die Scham ist auch ein Teil des Glaubens.”6 So wie wir uns als Muslime an die ethischen Prinzipien halten, sollten wir auch den erforderlichen Wert darauf legen, schamhaftig zu sein. Kinder erlernen das Richtige und Falsche von ihrem Umfeld, worin sie heranwachsen. Deshalb sollten wir vor allem unseren Kindern die Schamhaftigkeit als ein Grundwert vermitteln und dessen Schönheit in ihren blitzblanken Sinn einprägen. Unschuldige Kinder sollten wir nicht durch Belachen zur Anstandslosigkeit anspornen, die unanständige Worte von sich geben oder anstandsloses Verhalten aufzeigen. Wir sollten wissen, dass die Scham für uns Gläubige der Schlüssel für ein Leben in Tugend und Ehre ist und den Glauben der Person wiederspiegelt sowie eine ethische Eigenschaft bildet, die ihn bei seinem Erschaffer, Allah, wertvoll macht. Die DITIB-Predigtkomission 1 Koran, al-Ankabut, 29/45 2 Ibn Madscha, Zuhd, 3 at-Tirmidhi, Birr, 47 4 al-Bukhari, Anbiya, 54 5 at-Tirmidhi, Birr, 65 6 al-Muslim, Iman, 57 2016-09-16 Alle Rechte vorbehalten. Kein Teil des Werkes darf in irgendeiner Form ohne schriftliche Genehmigung der DITIB reproduziert, vervielfältigt oder verarbeitet werden. almanca hutbeler, ingilizce hutbeler, almanya hutbeler, ditip hutbeler,

Hutbeler:EBEDİ BAYRAMLARA BİRLİKTE YOL ALABİLMEK(16.09.2016)

İLİ : GENEL TARİH : 16.09.2016 EBEDİ BAYRAMLARA BİRLİKTE YOL ALABİLMEK Kardeşlerim! Muâz b. Cebel, genç yaşta İslam’la müşerref olmuş bir sahâbiydi. O bir peygamber aşığıydı. Allah Resûlü (s.a.s) de, Muâz’ı çok sever, sevgisini dile getirir ve ona tavsiyelerde bulunurdu. Efendimiz, yine bir gün bu genç sahâbiye, kulluk bilinciyle yaşamaya dair şu özlü tavsiyede bulunmuştu: “Ey Muâz! Namazların ardından şu duayı oku: ‘Allah’ım! Seni anıp zikretmek, nimetine şükretmek, sana en güzel şekilde ibadet etmek için bana yardım et!’ ”i Aziz Kardeşlerim! Rabbimize hamd-ü senalar olsun ki bereketli bir mevsimi daha geride bıraktık. Bu süreçte Rabbimizin rahmeti adeta sağanak olup üzerimize yağdı. Bugünlerde sevinçliyiz, umutluyuz. Sevinçliyiz. Zira kardeşlerimiz, hac ibadetini tamamladı. Müminlerin, Arafat’tan, Kâbe’den arşa yükselen yürekten duaları, hepimizi kapsadı. Sevinçliyiz. Çünkü İslam ümmetinin, Hz. İbrahim’in eliyle kuruluşunun bayramı olan Kurban bayramını hep birlikte idrak ettik. Sevinçliyiz. Çünkü kurbanlarımızla sadakat ve teslimiyetimizi, kulluk şuurumuzu bir kez daha tazeledik. Kardeşlerim! Umutluyuz, çünkü hac, kurban ibadeti ve bayram, bize bir kez daha arınma, durulma, günahlardan kurtulma imkânı verdi. Bize yeniden dirilişi ve yücelmeyi müjdeledi. Bu bereketli mevsim, aramızdaki uzaklıkları ortadan kaldırdı. Bizi kendimize ve birbirimize yaklaştırdı. Beden ülkesine hapsettiğimiz ruhumuzu gerçek sahibine, Rabbimize yakın kıldı. Kıymetli Kardeşlerim! Bizler, bu bereketli mevsimin iklimini hayatımız boyunca solumakla mükellefiz. Haccın, kurbanın ve bayramın bizlere kazandırdığı ulvi hasletleri bir ömür boyu korumakla mükellefiz. Hac, bizlere marifetullahı, Allah’ı bilmeyi, Allah’a samimiyetle kul olmayı hatırlattı. O halde geliniz, sadece hac mevsiminde değil, ömrümüzün her anında Allah’ı anıp hatırlayalım. Sadece O’na kul olalım. O’nu unutanlardan değil, O’nun adıyla hayat bulup, O’nun adıyla can verenlerden olalım. “Allah’ı unutan, bu yüzden Allah’ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın. İşte onlar gerçekten yoldan çıkmışlardır.”ii âyetini asla aklımızdan çıkarmayalım. Aziz Müminler! Kurban, bizlere ihlas ve takvayı, riyadan uzak durmayı, Rabbimize yakın olmayı hatırlattı. O halde geliniz, sadece kurbanlarımızla değil, bütün ibadetlerimizle, hayır ve hasenatımızla Rabbimize yakın olmanın yollarını arayalım. Bizi Rabbimizden uzaklaştıracak olumsuzlukların değil, O’na yakınlaştıracak iyilik ve güzelliklerin peşinden koşalım. Kardeşlerim! Bayram bizlere “bir” olmayı, “biz” olmayı hatırlattı. Bir binanın birbirine kenetlenmiş tuğlaları, bir bedenin birlikte hareket eden organları gibi bütün olmayı hatırlattı. O halde geliniz, birbirimize sadece bayramlarda değil, her daim sahip çıkalım. Bayramda pekişen birlik-beraberlik ve kardeşliğimizi, ülfet ve muhabbetimizi koruyalım. Bayramın rahmet ve bereketini, sevinç ve neşesini, huzur ve sükûnetini birbirimize her gün ikram edelim. Birbirimizi, kardeşlerimizi ihmal etmeyelim, yalnızlık ve çaresizliğe terk etmeyelim. Âlemlere rahmet olarak gönderilen bir peygamberin ümmeti olduğumuzun bilinci doğrultusunda bir hayat sürelim. Kardeşlerim! Unutmayalım ki, dünya âhiretin tarlasıdır ve âhiret dünyada kazanılmaktadır. Öyleyse geliniz, fâni olan dünya hayatımızı ebedi mutluluk ve huzura dönüştürebilmeye gayret edelim. Gönlümüzden hasedi, kini, nefreti atıp, yeryüzünde sevginin, merhametin, iyiliğin yayılması için yarışalım. Allah’a layık kul, Efendimiz (s.a.s)’e layık ümmet, birbirimize hakiki kardeş olmaya bakalım. Rabbimizin huzuruna, âhiret yurduna hesabını verebileceğimiz bir hayat yaşayarak varalım. Ebedi bayramlara hep birlikte yol alalım. Kardeşlerim! Hutbemi bitirmeden önemli bir hatırlatmada bulunmak istiyorum; Son yıllarda yaşadığımız trafik kazaları, bayramların huzur ve sevincini acı ve hüzne dönüştürüyor. Bu kazalarda nice insanımız, nice kardeşimiz can veriyor. Nice aileler yok oluyor. Nice ümitler, nice istikballer sönüyor. Nice anne-babalar, evlatlar, yakınlar, gözü yaşlı, boynu bükük kalıyor. Bugünlerde artık evimize, yuvamıza, işimize geri dönüş yolculuğumuz var. Bu noktada bütün kardeşlerimizi trafik kurallarına uymaya, sabırlı ve dikkatli davranmaya, birbirimizin hak ve hukukunu korumaya davet ediyorum. Yüce Rabbimiz, bütün kardeşlerimizin sağ salim yuvalarına ulaşmasını nasip etsin. Bizleri her türlü kaza, bela ve musibetten muhafaza eylesin. http://webdosyasp.diyanet.gov.tr/UserFiles/ankara/UserFiles/Files/16.09.2016%20Ebedi%20Bayramlara%20Birlikte%20Yol%20Alabilmek%5F94ce3630%2Dcbcd%2D42f4%2Db055%2Dd4dadf506d50.docx ankara müftülügü hutbeler,Eizmir müftülügü hutbeler, istanbul müftülügü hutbeler

ALLAH YOLUNDA HİZMETİN MÜKÂFÂTI

ALLAH YOLUNDA HİZMETİN MÜKÂFÂTI Resûlullâh’ın (s.a.v.) Ashâb’ından biri, tatlı ve güzel bir su pınarının bulunduğu bir vâdîden geçti. Pınarın güzelliğine hayran kaldı ve: ‘Keşke insanlardan ayrılsam da bu vâdîde ikâmet etsem! Fakat Resûlullâh bana izin vermeden ben aslâ böyle bir şey yapamam.’ dedi ve niyetini Resûlullâh’a (s.a.v.) arzetti. Resûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Böyle bir şey yapma. Muhakkak sizden birinizin Allah yolunda bulunması evinde yetmiş sene namaz kılmasından daha fazîletlidir. Allah’ın sizi bağışlamasını ve cennete koymasını istemez misiniz? Allah yolunda cihâd ediniz. Kim bir deve sağımı kadar Allah yolunda cihâd ederse, cennet ona vâcib olur.” (Sünen-i Tirmizî) AZ BİR AMELİN KAZANDIRACAĞI MÜKÂFAT Silsile-i Sâdât’ın yedinci halkası olan Ebû Ali Fârmedî (k.s.) hazretlerinin üstazı İmam Ebu’l-Kâsım el-Kuşeyrî (k.s.) bir gün hamama girmişti. Ebû Ali Fârmedî (k.s.), üstazı istemeden onun ihtiyaç duyduğu birkaç kova sıcak suyu hamama götürdü. Üstazı hamamdan çıkıp namaz kıldıktan sonra, ‘Suyu kim getirdi?’ diye sordu. Ebû Ali Fârmedî (k.s.), acaba edebe aykırı bir şey mi yaptım düşüncesiyle sükût etti. Şeyhi üç defa sorunca, ‘Ben getirdim, efendim’ diye cevap verdi. Üstâzı, “Ey Ebû Ali, sen Ebu’l-Kâsım’ın yetmiş senede elde edemediğini bir kova su ile elde ettin.” buyurdu. (Silsile-i Sâdât-ı Nakşibendiyye, Fazilet Neşriyat) BİLMECELER: Ben varmadan o varır, her şeyden çok yol alır? (Ses) Elsiz ayaksız kuyu kazar? (Damla) Canı var, kanı yok, yolda gider, izi yok? (Karınca)

EN FAZİLETLİ GÜN AREFE GÜNÜ

EN FAZİLETLİ GÜN AREFE GÜNÜ Peygamber Efendimiz (s.a.v) buyurdular: “Allâh katında Arefe gününden daha fazîletli hiçbir gün yoktur. Arefe gününde Allâhü Teâlâ rahmeti ile dünyâ semâsına tecellî eder, yer halkı ile gökteki meleklere karşı iftihar edip şöyle buyurur: “Kullarıma bakınız. Azâbımı görmedikleri hâlde uzak yoldan terli ve toz toprak içerisinde, saçları dağınık bir vaziyette rahmetimi ümid ederek bana geldiler. Kullarımın cehennem azâbından kurtulup bağışlanmaları en çok Arefe gününde olur.’ “Şeytan Arefe gününden başka hiçbir günde daha zelîl, daha hakîr, daha küçük ve daha öfkeli görülmemiştir. Bu, Arefe gününde Allâh’ın rahmetinin inmesinden ve Allâh’ın günâhları bağışlamasındandır. Bir de Bedir Muhârebesi’nde böyle görülmüştür. Çünkü şeytan o zaman, Cebrâil Aleyhisselam’ı (düşmana karşı) melekleri saf yaparken görmüştü.” “Kim ki Arefe gününde Allâh’tan dünyâ ve âhirete âit bir ihtiyacını isterse, Hz. Allah onu verir.” Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) Arefe günü akşamı ümmeti için duâ ettiler. Allâhü Teâlâ duâsını kabul edip: “Zulmederek başkasının hakkını alanlar hâriç bütün ümmetin affedildi. Muhakkak ben, mazlûmun hakkını zâlimden alırım.” buyurdu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.); “Yâ Rabbi! Dilersen mazlûma cennetini verir, zâlimi de mağfiret edersin” diye ilticâ ettiler. Arefe akşamı buna cevap verilmedi. Sabah olunca Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) duâsını Müzdelife’de tekrar ettiler. Orada, “İstediğin verildi” buyuruldu. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (s.a.v.) güldü. Onun güldüğünü gören Hz. Ebûbekir ve Hz. Ömer (r.anhümâ) sebebini sordular. Peygamber Efendimiz (s.a.v.); “Allâh’ın düşmanı İblis, duâmın kabul edildiğini ve ümmetimin mağfiret olunduğunu öğrenince gâyet perişan bir vaziyette yerden toprak alıp başına saçıyordu. Onu böyle görünce güldüm.” buyurdular. (el-Gunye)

TEŞRÎK TEKBÎRİ

TEŞRÎK TEKBÎRİ Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “Yâ Ali, Arefe günü sabah namazından teşrîk günlerinin son günü ikindi namazına kadar her namazın arkasında tekbir getir.”(Hadîs-i Şerîf, Kenzü’l-Ummâl) Hz. İbrâhim (a.s.) Hz. İsmâil’i (a.s.) kurban olarak kesmek üzere iken Cebrâil (a.s.) “Allâhü ekber, Allâhü ekber” dedi. İbrâhim (a.s.) bu tekbîri işitince, “Lâ İlâhe illallâhü vallâhü ekber” buyurdu. İsmâil (a.s.) da “Allâhü ekber ve lillâhi’l-hamd” buyurdu. Teşrîk tekbîri, teşrik günlerinde alınan tekbir demektir. Mükellef olan her müslümana vâciptir. Bakara Sûresi’nin “Sayılı günlerde Allâh’ı zikrediniz…” meâlindeki 203. âyeti teşrik tekbirine işâret etmektedir. Zilhiccenin dokuzuncu günü Arefe’dir. Arefe günü sabah namazından başlayarak beş gün; Zilhiccenin 13’üncü, bayramın dördüncü günü ikindi namazına kadar -yirmi üç vakitte- her farz namazın arkasından “Allâhü ekber, Allâhü ekber, lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber, Allâhü ekber ve lillâhi’l-hamd.” diye tekbir alınır. Sol tarafa selâm verildikten sonra ara vermeden, yerinden kalkmadan, mescidden çıkmadan ve dünyâ kelâmı konuşmadan tekbir getirmek lâzımdır. Teşrik tekbirini münferid (namazını yalnız kılan), imâm, cemâat, mukîm, müsâfir, kadın-erkek herkes okur. Namazın başında imâma yetişemeyen kimse de lâhık (imâma sonradan uyan) gibi yetişemediği rek’atleri kazâ edip selâm verdikten sonra bu tekbiri okur.

KURBAN KESEMEYENLER NE YAPMALIDIR?

KURBAN KESEMEYENLER NE YAPMALIDIR? Kurban kesmeye mâlî vaziyeti müsâit olmayanlar, bayramın birinci günü öğleden sonra iki rek’atte bir selâm ile altı rek’at namaz kılarlar. Namaza şöyle niyet edilir: “Yâ Rabbi, âciz kulun kurban kesemedi. Kurban yerine şu vücûdumu huzûrunda yere sererek kurban ediyorum, beni de kurban kesenler meyânına kabul eyle.” 1. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İnnâ enzelnâhü…, 2. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İnnâ a’taynâ…, 3. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Kul yâ eyyühe’l-kâfirûn…, 4. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İhlâs-ı şerif, 5. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Felak sûresi, 6. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Nâs sûresi okunur. (Duâ ve İbâdetler, Fazilet Neşriyat)

KURBAN KESEMEYENLER NE YAPMALIDIR?

KURBAN KESEMEYENLER NE YAPMALIDIR? Kurban kesmeye mâlî vaziyeti müsâit olmayanlar, bayramın birinci günü öğleden sonra iki rek’atte bir selâm ile altı rek’at namaz kılarlar. Namaza şöyle niyet edilir: “Yâ Rabbi, âciz kulun kurban kesemedi. Kurban yerine şu vücûdumu huzûrunda yere sererek kurban ediyorum, beni de kurban kesenler meyânına kabul eyle.” 1. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İnnâ enzelnâhü…, 2. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İnnâ a’taynâ…, 3. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Kul yâ eyyühe’l-kâfirûn…, 4. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 İhlâs-ı şerif, 5. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Felak sûresi, 6. Rek’atte: 1 Fâtiha, 1 Nâs sûresi okunur. (Duâ ve İbâdetler, Fazilet Neşriyat)

KURBAN KESTİKTEN SONRA NE YAPILIR?

KURBAN KESTİKTEN SONRA NE YAPILIR? Kurban kesildikten sonra 2 rek’at teşekkür namazı kılınır. Fâtiha’dan sonra birinci rek’atte 1 Kevser Sûresi (İnnâ a’taynâ…), ikinci rek’atte 1 İhlâs Sûresi (Kul hüvallâhü ehad…) okunur. (Duâ ve İbâdetler, Fazilet Neşriyat) Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki: “Kurbanınızı kestiğinizde elinizdeki bıçağı bırakın. Sonra iki rek’at namaz kılın. Müslümanlardan hangisi bu iki rek’at namazı kılıp Allâhü Teâlâ’dan bir şey isterse Allâhü Teâlâ o kimseye elbette istediği şeyi verir.” “Yâ Rabbi! Bu kurban (sığır, koyun veya keçi) sendendir, sanadır ve senin rızan içindir. Lütfunla ve kereminle Halîl’in İbrâhim (a.s.) ve İsmâîl (a.s.)’dan ve Habîb’in Muhammed’den (s.a.v.) kabul ettiğin gibi fazlın, lütfun ve kereminle kabul et; yâ Ekrame’l-Ekramîn!..” diye duâ edilir, dîn ve dünya hâcetleri istenir.

Hutbe: KURBAN BAYRAMI (12.09.2016)

KURBAN BAYRAMI (12.09.2016) Şu kutlu vakitte Allah’ın evini dolduran Aziz Müminler! Bayramınız mübarek olsun. Bizleri sevgilerin paylaşıldığı, birlik, beraberlik ve kardeşlik duygularımızın pekiştiği, rahmet ve bereket dolu bayram sabahına kavuşturan Rabbimize sonsuz şükürler olsun Selam, sadakati ile Allah’ın dostluğunu kazanan Hz. İbrahim’e, ilahi emre teslim olan Hz. İsmail’e ve âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (s.a.s)’e olsun. Aziz Kardeşlerim! Okuduğum âyet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “De ki: ‘Şüphesiz benim namazım da, diğer ibadetlerim de, yaşamım da, ölümüm de âlemlerin Rabbi Allah içindir.”[1] Okuduğum hadis-i şerifte ise Sevgili Peygamberimiz (s.a.s), şöyle buyuruyor: “Birbirinizle ilgiyi kesmeyin! Birbirinize sırt çevirmeyin! Birbirinize kin gütmeyin! Birbirinize haset etmeyin! Allah'ın size emrettiği gibi kardeş olun!”[2] Değerli Kardeşlerim! Bayramlar, tekbirlerimiz, tehlillerimiz, tesbihlerimiz, telbiyelerimiz ve dualarımızla bize tevhid şuuru aşılayan, benliğimizi yenileyen, ruhumuzu dirilten, nefsimizi arındıran ve imanımızı coşturan kutlu günlerdir. Kurban bayramı günleri, dünyanın dört bir tarafından kutsal topraklara giden hacıların; Hz. Âdemden (a.s) Hz. İbrahim’e (a.s), Hz. İsmail’den (a.s) Hz. Muhammed (s.a.s)’e kadar bütün peygamberlerin hatıralarını yaşadıkları ve onların kutlu davalarına lebbeyk Allah’umme lebbeyk nidaları ile ortak oldukları mübarek günlerdir. Bu yönüyle bu günler, Hz. İbrahim’in azim ve kararlılığını yaşama, Hz. İsmail’in sabır ve teslimiyetini anlama günleridir. Bu günler, aynı zamanda, Rabbimizin lütfettiği nimetlere şükranlarımızın bir ifadesi olarak eda ettiğimiz kurbanlarımızı komşularımızla ve ihtiyaç sahipleri ile paylaştığımız değerli ve bereketli vakitlerdir. Aziz Kardeşlerim! Bayramlar, hayat yolculuğumuzda Rabbimizin bize lütfettiği kardeşlik ve neşe mevsimleridir. Bu günlerde müminler tek yürek, tek vücut olarak İslam’ın barış mesajını daha iyi kavramalı ve “müminler ancak kardeştirler” ilkesince kardeş ve ümmet olma bilincine ermelidir. Bayramlaşmalar da birlik, beraberlik ve kardeşlik duygularımızın pekişmesi için en güzel vesilelerdir. Bunun için, ilk olarak bayramlaşmaya aile fertlerimiz, akrabalarımız ve komşularımızdan başlamalı, hasta ve yaşlıları ziyaret ederek hayır dualarını almalı ve içinde yaşadığımız toplumu bayramın sevinç ve coşkusuyla buluşturmalıyız. Çocuklarımızı sevindirirken, kendilerini sevindirecek bir anne-babadan mahrum, öksüz ve yetimleri de hatırlayalım. Son yıllarda ülkelerindeki sıkıntı sebebiyle Almanya’ya gelen mülteci kardeşlerimize de bayram duygusunu yaşatabilmenin gayreti içinde olalım. Bu duygu ve düşüncelerle tekrar Kurban Bayramınızı tebrik ediyor, bayramın başta âlem-i İslâm olmak üzere dünyamıza barış ve huzur getirmesini Rabbimden niyaz ediyorum. Yasin Doğru Gelsenkirchen Horst Mevlana Camii Din Görevlisi [1] En’âm, 6/162. [2] Müslim, Birr ve Sıla, 30.

Hutbe: Das Opferfest (12.09.2016)

Das Opferfest (12.09.2016) Geehrte Gläubige, die zu dieser gesegneten Zeit das Haus Allahs gefüllt haben! Sei ihr Fest gesegnet. Unendlicher Dank sei Allah, dem Erhabenen, der uns diesen gnadenreichen und segensreichen Morgen des Festtages erleben lassen hat, an dem Zuwendung geschenkt wird, die Empfindungen der Einheit, Eintracht und Geschwisterlichkeit verfestigt werden. Frieden sei auf Abraham (s), der mit seiner Treue die Freundschaft Allahs erlangte; Frieden sei auf Ismail (s), der sich dem göttlichen Gebot hingab und Frieden sei auf Muhammed (s), der als Barmherzigkeit für alle Welten gesandt wurde. Meine verehrten Geschwister! Im rezitierten gnadenreichen Vers sagt der Erhabene Allah: “Sag: Gewiß, mein Gebet und mein (Schlacht)opfer, mein Leben und mein Sterben gehören Allah, dem Herrn der Weltenbewohner.”1 Im zitierten Hadis sagte unser geliebter Prophet (s): “Brecht [unter Verwandten] die Beziehung zueinander nicht ab! Kehrt euch nicht den Rücken zu! Hegt gegeneinander keinen Hass! Beneidet einander nicht! Seit Geschwister wie Allah es euch gebietet!”2 Meine geehrten Geschwister! Feste sind Tage, die uns selbst mit unseren Gottesgedenken in Form von Takbirat, Tahlilat, Tasbihat, Talbiya sowie Bittgebeten das Bewusstsein der Einheit (Tauhid) beimpfen. Sowie sind sie gesegnete Tage, die unser eigenes Selbst erneuern, unseren Geist vitalisieren, unser Ego läutern und unseren Glauben aufmuntern. Die Festtage des Opferfestes sind gesegnete Tage, an denen die nach Mekka zu den gesegneten Orten gepilgerten Hadschi´s die Erinnerungen von den Propheten Adam (s), Abraham (s), Ismail (s) und Muhammed (s) durchleben und Teil ihrer segensreichen Einladung werden mit den Rufen: „Labbayk, Allahumma labbayk! [...]“: „Hier bin ich o Allah! Ich stehe Dir zu Diensten!” Aus dieser Sicht sind diese Tage solche Tage, an denen die Entschlossenheit und Enschiedenheit von Abraham (s), sowie die Geduld und Hingabe von Ismail (s) begriffen wird. Diese Tage sind wertvolle und gesegnete Zeiten, an denen wir gleichzeitig unsere dargebotenen Opfer als ein Ausdruck unseres Dankes für die von Allah geschenkten Gaben mit unseren Nachbarn und den Bedürftigen teilen. Meine verehrten Geschwister! Feste sind Geschwisterlichkeits- und Freudenzeiten, die uns während unserer Lebensreise von Allah geschenkt werden. An diesen Tagen sollten die Gläubigen die Friedensbotschaft des Islam besser erfassen und entsprechend des Prinzips “Die Gläubigen sind doch Brüder.” das Bewusstsein der Geschwisterlichkeit und Gemeinschaft (Umma) erlangen und die Gläubigen sollten sich in Form einer einzigen Einheit und eines einzigen Körpers vereinen. Das gegenseitige Gratulieren an den Festtagen sind bester Anlass, unsere Empfindungen der Einheit, Eintracht und Geschwisterlichkeit zu verfestigen. Aus diesem Grund sollten wir mit der Festtagsgratulation bei unseren Familienmitgliedern, unseren Verwandten und Nachbarn beginnen. Die Kranken und Alten sollten besucht werden und ihre wohlwollenden Bittgebete sollten erwirkt werden. Auch die hiesige Gesellschaft sollte mit der Freude und Begeisterung des Festes bekannt gemacht werden. Wenn wir unsere Kinder beschenken, sollten wir uns auch bitte an die Halb- und Vollwaisen erinnern, die keine Eltern haben, die sie beschenken können. Lassen sie uns darin bemühen, dass wir unseren nach Deutschand geflüchteten Geschwistern auch das Gefühl des Festes miterleben lassen, die wegen Unannehmlichkeiten ihre Länder verlassen mussten. In diesem Sinne gratuliere ich nochmals zu ihrem Opferfest und wünsche von Allah, dass es vor allem der islamischen Welt und unserer Welt Frieden und Wohlbehagen bescheren möge. Yasin Doğru Religionsbeauftragter, Gelsenkirchen Horst Mevlana Moschee [1] En’âm, 6/162 [2] Müslim, Birr ve Sıla, 30 2016-09-12 Alle Rechte vorbehalten. Kein Teil des Werkes darf in irgendeiner Form ohne schriftliche Genehmigung der DITIB reproduziert, vervielfältigt oder verarbeitet werden.

Hutbe: Kurban bayrami Hakkinda (12.09.2016)

http://www2.diyanet.gov.tr/DinHizmetleriGenelMudurlugu/HutbelerListesi/Kurban%20Bayram%C4%B1,.pdf KURBAN BAYRAMI http://www2.diyanet.gov.tr/DinHizmetleriGenelMudurlugu/HutbelerListesi/Kurban%20Bayram%C4%B1,.pdf

Hutbe: Kurban ve Hac İbadeti (09.09.2016)

Kurban ve Hac İbadeti (09.09.2016) Muhterem Müslümanlar! Bizleri bir kurban bayramına daha yaklaştıran Rabbimize sonsuz hamd-ü senalar olsun. O’nun izni ve lütfuyla önümüzdeki Pazar günü sabah namazı ile birlikte teşrik tekbirlerini getirmeye başlayacak ve Pazartesi günü de hep birlikte yeni bir kurban bayramını idrak edeceğiz. Değerli Mü’minler! Okuduğum ayet-i kerimede Rabbimiz şöyle buyuruyor: “İnsanlar arasında haccı ilan et ki, gerek yaya, gerek de uzak yollardan binekler üzerinde sana gelsinler.”[1] Okuduğum hadis-i şerifte ise Sevgili Peygamberimiz (s.a.s), “Allah tarafından kabul edilmiş haccın karşılığı ancak cennettir.”[2] buyurmaktadır. Dünyanın dört bir tarafından dinimizin beş temel esasından birini yerine getirmek üzere kutsal topraklara yolculukların yapıldığı günlerdeyiz. Kâbe özlemiyle, Peygamber sevgisiyle tutuşan milyonlarca hacı adayımızı tatlı bir heyecan sardı. Onlar ki, yıllardır özlem duydukları mübarek bir seferin hayaliyle yaşadılar. Kardeşlerim! Hac ibadeti, ihram, namaz, telbiye, zikir, vakfe, istiğfar, tavaf, sabır, kurban, sadaka gibi yoğunlaştırılmış bir dizi ibadetten oluştuğu için ruhunda pek çok kazanım barındırmaktadır. Hac, en başta Allah'a, peygamberlere, ahirete iman gibi inanç esaslarını pekiştirir ve Müslümanlara takva, sabır, sevgi, saygı, kardeşlik, fedakârlık, cömertlik gibi ahlâkî güzellikleri kazanma ve yaşama imkânı sunar. Değerli Mü’minler! Hac, dilleri, renkleri, giyimleri ve ülkeleri farklı ama gayeleri ve yürekleri bir, milyonlarca Müslümanın mal, mülk, makam ve mevki gibi tüm dünyevî kaygıları geride bırakarak kefen misali bir giysi içerisinde sanki mahşerin provasını yaparcasına Yüce Rabbimizin huzurunda olmanın huzurunu yaşatır. Hac; “Lebbeyk Allahümme lebbeyk, lebbeyke lâ şerike leke lebbeyk, innel hamde ve’n-ni’mete leke ve’l mülk lâ şerike lek; Allah’ım! Davetine icabet ediyorum. Emrine boyun eğiyorum. Bütün varlığımla sana teslim oldum. Senin hiçbir ortağın yoktur. Tekrar tekrar davetine icabet ediyorum. Şüphesiz hamd sana mahsustur. Nimet senindir, mülk de senin... Senin hiçbir ortağın yoktur." nidalarıyla Müslümanı teslimiyetin en yüksek zirvesine ulaştırır. Değerli Mü’minler! Hac ibadetinde zaman, mekân ve yolculuk unsuru çok önemlidir. Hac yolculuğu uzun ve zor ama bir o kadar da hayatın en güzel yolculuklarından biridir. Ne kadar sıkıntı çekilirse çekilsin, ne kadar zahmete maruz kalınırsa kalınsın ömür boyu mutlulukla hatırlanacak, müminin hayatında adeta bir dönüm noktası oluşturacak, ömür boyu silinmeyecek derin hatıralar bırakır. Hac, bir ay içerisinde başlayıp biten bir ibadet değildir. Sonucu itibarıyla ömrün sonuna kadar etkisi devam eden bir ibadettir. Sayılı günler içinde eda edilen hac biter ama hacla kazanılan kulluk boyutu bir ömür boyu devam eder. Bu yönüyle hac, mü’min için bir yenilenme ve bir dönüşümdür. Kardeşlerim! İbadetlerimiz, Müslüman kalma şuurumuzu diri tutan ve bizi Allah’a yaklaştıran kulluk görevlerimizdir. Hac, Peygamberimiz (s.a.s)’in ifadesiyle annemizden doğmuş gibi arınmış, temizlenmiş ve şuurlanmış olarak evlerimize dönmektir. Bu şuurdan uzak yerine getirilen hac, turistik bir seyahatten öte geçmeyecektir. Kardeşlerim! Pazar günü sabah namazı ile birlikte farz namazlardan sonra teşrik tekbirlerini unutmayalım. Rabbim hepimizi bayrama sağ salim kavuştursun, kurbanlarımızı kabul buyursun, hacca giden kardeşlerimizin haccını makbul eylesin ve gidememiş kardeşlerimize de en kısa zamanda hacca gitmeyi lütfeylesin. Kurban bayramınız mübarek olsun. Recep Işıldar Gelsenkirchen Buer Merkez Camii Din Görevlisi [1] Hac 22/27. [2] Buharî, Umre 1.

Hutbe: Der Gottesdienst des Opferfestes und der Pilgerfahrt (09.09.2016)

Der Gottesdienst des Opferfestes und der Pilgerfahrt (09.09.2016) Verehrte Muslime! Wir danken und loben Allah unendlich, der uns der Zeit des Opferfestes nähert. Mit seiner Erlaubnis und seinem Segen werden wir am kommenden Sonntag die Lobpreisungen Allahs (teşrik tekbiri, takbīrāt ayyām at-taschrīq, تكبيرات ايام التشريق ) mit dem Morgensgebet beginnend sprechen und am Montag alle gemeinsam ein neues Opferfest begehen. Geehrte Gläubige! Im rezitierten Vers sagt Allah, der Erhabene: “Und rufe die Menschen zur Pilgerfahrt (Hadsch). Lass sie zu dir kommen zu Fuss und auf allen möglichen schlanken Reittieren, aus den fernsten Gegenden.”1 Im zitierten Hadis hingegen sagt unser geliebter Prophet (s): “Der Lohn einer von Allah angenommenen Pilgerfahrt ist nur das Paradies.”2 Wir befinden uns in den Tagen, an denen die Reise aus allen Regionen der Welt unternommen wird um einen der fünf grundlegenden Gottesdienste unserer Religion durchzuführen. In Sehnsucht zur Kaaba und Vorliebe zum Propheten glühen die Millionen von Pilgeranwärtern vor Begeisterung auf. Sie waren diejenigen, die seit Jahren den Traum dieser gesegneten Reise ersehnend gelebt haben. Meine Geschwister! Der Gottesdienst der Pilgerfahrt beherbergt in seinem Geiste viele Errungenschaften und weitere verdichteten Gottesdienste wie Pilgergewand (Ihram), Ritualgebet, Talbiya, Dhikr, Waqfa, reumütige Umkehr (Istigfar), Umkreisung (Tawaf), Geduld, Opfer und Spende. Hadsch ermöglicht es, die Glaubensgrundlagen an Allah, den Propheten sowie an das Jenseits zu festigen und bietet den Muslimen die Möglichkeit, sich ethische Werte wie Gottesfurcht, Geduld, Liebe, Respekt, Geschwisterlichkeit, Selbstlosigkeit und Freigebigkeit anzueignen und diese zu praktizieren. Geehrte Gläubige! Hadsch lässt die Glückseligkeit erleben, vor dem erhabenen Schöpfer zu stehen, obwohl sich alle zu den Sprachen, Farben, Kleidungen und Ländern unterscheiden, aber deren Ziel und Herzen vereint sind. Die Zufriedenheit von Millionen Muslimen basiert auf das behagliche Gefühl, sich in einen Pilgergewand einzuhüllen, der dem Leichentuch ähnelt und alle weltlichen Sorgen zum Besitz, Eigentum und zur Position außer Acht lässt. Mit den Rufen: „Labbayk, Allahumma labbayk! [...]“: „Hier bin ich o Allah! Ich stehe Dir zu Diensten! Du hast weder Deines Gleichen noch einen Teilhaber. Der Dank gebührt Dir, wie auch die Gaben Deine sind, sowie aller Besitz. Du hast weder Deines Gleichen noch einen Teilhaber.“ bringt die Pilgerfahrt den Muslimen auf den höchsten Gipfel der Hingabe. Geehrte Gläubige! Beim Gottesdienst der Pilgerfahrt sind die Elemente der Zeit, des Ortes und die Reise sehr wichtig. Die Reise der Wallfahrt ist lang und erschöpfend, aber um so mehr eine der schönsten Reisen im Leben. Egal welche Unannehmlichkeiten man erlebt, welche Schwierigkeiten man begegnet, wird man sich das ganze Leben lang mit Freude an die Hadsch erinnern. Denn Hadsch wird so etwas wie einen Wendepunkt im Leben des Muslimen bilden, der tiefe Erinnerungen hinterlässt, die ein Leben lang unauslöschlich sind. Die Wallfahrt ist ein Gottesdienst, das nicht innerhalb eines Monats beginnt und endet. Vielmehr ist es ein Gottesdienst, das als Folge seine Wirkung bis zum Ende des Lebens weiterhin entfaltet. Die Anzahl bestimmter Tage enden, an denen die Pilgerfahrt vollzogen wird, aber das mit der Hadsch erlangte Bewusstsein der Gottesdienerschaft wird das ganze Leben lang fortdauern. Aus dieser Sicht ist die Pilgerfahrt eine Erneuerung und eine Transformation des Gläubigen. Meine Geschwister! Die Gottesdienste sind unsere Aufgaben, die unser Bewusstsein des Muslimseins aufrechterhalten und uns an Allah nähern. Wie unser Prophet (s) es ausdrückt, ist die Pilgerfahrt die Rückkehr in unsere Häuser, indem wir so wie wir von unserer Mutter sündenlos geboren sind, geläutert werden und unser Bewusstsein erlangt haben. Eine Wallfahrt, die fern von diesem Bewusstsein durchgeführt wurde, wird den Rang einer touristischen Reise nicht überragen können. Meine Geschwister! Vergessen sie bitte nicht, ab dem Morgensgebet am Vortag des Opferfestes die “takbīrāt ayyām at-taschrīq” aufzusagen. Möge Allah uns alle gesund und wohbehalten zum Fest gelangen lassen. Möge Er unsere Opfer annehmen. Möge er die Pilgerfahrten unserer zur Pilgerfahrt gefahrenen Geschwister annehmen und denjenigen, die noch nicht die Wallfahrt ausführen konnten, in kürzester Zeit die Hadsch durchführen lassen. Sei ihr Opferfest gesegnet. Recep Işıldar Religionsbeauftragter, GE-Buer Zentralmoschee 1 Koran, al-Hadsch 22/27 2 al-Bukhari, Umra 1 2016-09-09 Alle Rechte vorbehalten. Kein Teil des Werkes darf in irgendeiner Form ohne schriftliche Genehmigung der DITIB reproduziert, vervielfältigt oder verarbeitet werden.

Hutbe: Bayram Ve Hz. İbrahim (09.09.2016)

http://www2.diyanet.gov.tr/DinHizmetleriGenelMudurlugu/HutbelerListesi/Bayram%20ve%20Hz.%20%C4%B0brahim.pdf 09.09.2016 Bayram Ve Hz. İbrahim

EN FAZİLETLİ GÜN AREFE GÜNÜ

EN FAZİLETLİ GÜN AREFE GÜNÜ Peygamber Efendimiz (s.a.v) buyurdular: “Allâh katında Arefe gününden daha fazîletli hiçbir gün yoktur. Arefe gününde Allâhü Teâlâ rahmeti ile dünyâ semâsına tecellî eder, yer halkı ile gökteki meleklere karşı iftihar edip şöyle buyurur: “Kullarıma bakınız. Azâbımı görmedikleri hâlde uzak yoldan terli ve toz toprak içerisinde, saçları dağınık bir vaziyette rahmetimi ümid ederek bana geldiler. Kullarımın cehennem azâbından kurtulup bağışlanmaları en çok Arefe gününde olur.’ “Şeytan Arefe gününden başka hiçbir günde daha zelîl, daha hakîr, daha küçük ve daha öfkeli görülmemiştir. Bu, Arefe gününde Allâh’ın rahmetinin inmesinden ve Allâh’ın günâhları bağışlamasındandır. Bir de Bedir Muhârebesi’nde böyle görülmüştür. Çünkü şeytan o zaman, Cebrâil Aleyhisselam’ı (düşmana karşı) melekleri saf yaparken görmüştü.” “Kim ki Arefe gününde Allâh’tan dünyâ ve âhirete âit bir ihtiyacını isterse, Hz. Allah onu verir.” Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) Arefe günü akşamı ümmeti için duâ ettiler. Allâhü Teâlâ duâsını kabul edip: “Zulmederek başkasının hakkını alanlar hâriç bütün ümmetin affedildi. Muhakkak ben, mazlûmun hakkını zâlimden alırım.” buyurdu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.); “Yâ Rabbi! Dilersen mazlûma cennetini verir, zâlimi de mağfiret edersin” diye ilticâ ettiler. Arefe akşamı buna cevap verilmedi. Sabah olunca Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) duâsını Müzdelife’de tekrar ettiler. Orada, “İstediğin verildi” buyuruldu. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (s.a.v.) güldü. Onun güldüğünü gören Hz. Ebûbekir ve Hz. Ömer (r.anhümâ) sebebini sordular. Peygamber Efendimiz (s.a.v.); “Allâh’ın düşmanı İblis, duâmın kabul edildiğini ve ümmetimin mağfiret olunduğunu öğrenince gâyet perişan bir vaziyette yerden toprak alıp başına saçıyordu. Onu böyle görünce güldüm.” buyurdular. (el-Gunye) قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يُبَاهِي مَلَائِكَتَهُ عَشِيَّةَ عَرَفَةَ بِأَهْلِ عَرَفَةَ فَيَقُولُ اُنْظُرُوا إِلَى عِبَادِي أَتَوْنِي شُعْثًا غُبْرًا. (حم) “Muhakkak Allah Azze ve Celle, meleklerine Arafat’ta vakfe vaktinde vakfe yapanlarla iftihar eder ve onlara şöyle buyurur: Kullarıma bakın. Bana (benim beytime), toz toprak içerisinde, saçları dağınık bir vaziyette geldiler.” (Hadîs-i Şerîf, Müsned-i Ahmed)

KURBANIN BAZI HİKMETLERİ

KURBANIN BAZI HİKMETLERİ Eti yenilen hayvanlar, “Bismillâhi Allâhü Ekber” diyerek kesilirse etinin yenilmesi helâl olur. Boğazından kesmek sûretiyle de necis (pis) olan kanından temizlenmiş olur. Kurban kesmekte Allâh’ın kullarına ziyâfeti vardır. Kurban kesmek Allah yolunda bir fedâkârlıktır, Allâhü Teâlâ’nın verdiği nimetlere bir şükürdür, ayrıca sevâb kazanmağa ve Allâh’a yakınlığa vesîledir, belâlara karşı da bir siperdir. Dünyânın her tarafında her gün yüz binlerce hayvan kesiliyor. Fakat bunlardan yalnız maddî imkânı olanlar istifâde edebiliyor. Kurban Bayramı’ndaki etlerden ve derilerden fakirler de istifâde etmektedir. Şahsın menfaati yerine de cemiyet menfaati konuluyor. Kurban kesmek İslâm’ın pek insanî ve ictimâî büyük bir fedâkârlığıdır. Kurban kesmekle, kesilen hayvan sayısı çok artmış olmaz. Çünkü kasaplar et satamayacağından kurban bayramı günlerinde kesecekleri hayvan sayısı azalır. Kendi zevkleri için her gün on binlerce hayvanın kesilmesini çok görmeyenlerin senede bir kere Allah için ve insanların da faydasına kurban kesilmesini çok görmeleri insaflı bir tavır değildir. Hülâsa kurban; dînî, ahlâkî, ictimâî birtakım hikmetler ve maslahatlar için emredilmiştir. Bunu takdîr etmeyecek bir akıl sâhibi düşünülemez. KURBAN KESERKEN BESMELEYE DÂİR Kurban “Bismillâhi Allâhü Ekber” diyerek kesilir. Bundan sonra hiçbir şey ile meşgul olmayıp kurbanı hemen boğazlamak şarttır. Besmeleden sonra bıçak bilenirse besmeleyi tekrar etmek lâzımdır. “Bismillâhi Allâhü Ekber” dedikten sonra kurban yerinden kalkıverse yatırılıp keserken tekrar besmele çekilir. Besmeleden sonra elindeki bıçağı bırakıp diğer bir bıçak alsa besmeleyi tekrar etmek lâzım olmaz. Bir kurban üzerine besmele okuduktan sonra onu bırakıp diğerini kesecekse besmeleyi tekrarlamak lâzımdır. Birkaç kurbanı birbiri ardınca boğazlasa her birinde besmeleyi tekrarlamak lâzımdır. قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَسْرَعُ الْخَيْرِ ثَوَابًا اَلْبِرُّ وَصِلَةُ الرَّحِمِ وَأَسْرَعُ الشَّرِّ عُقُوبَةً اَلْبَغْيُ وَقَطِيعَةُ الرَّحِمِ. (هـ) Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “Sevabı en süratli verilecek hayır, iyilik yapmak ve sıla-i rahimdir. Azabı en süratli verilecek olan şer de, zulmetmek ve sıla-i rahmi terk etmektir.” (Hadîs-i Şerîf, Sünen-i İbn-i Mâce)

ilahiyatin ic yüzü izleyin

İlahiyat Fakültelerini eleştirenlerin eline aradıkları koz verilse ancak bu kadar verilebilirdi. Ümmete örnek olması, toplumu şekillendirmesi, dönüştürmesi gereken İlahiyat Fakülteleri çoktan Fethullah Gülen’in gerçekleştirmesini istediği Müslüman tipine dönüşmüş ve şekillenmiş bile… Tam da Amerika’nın istediği türden, “Yeşil kuşak Müslümanı, Ilıman Müslüman, Diyaloğa açık Müslüman!…” Daha doğrusu içi boş hurma kütükleri… Kardinal Külahlarının altında papaz kıyafetleri içinde kendisini bir avuç kripto sözde aydın taifesine beğendirmek için kompleks içinde Müslüman kimliğinden uzak, öz kimliğine yabancılaşmış bir kimliğe bürünmek… Dünya İslam aleminin üzerine çullanmış, İslam alemi kan ağlarken İlahiyatçı, dünyadan habersiz mezuniyetini Fethullah Gülen’in Türkçe olimpiyatlarındaki gibi vur patlasın çal oynasın havasında kutluyor. Ortamda ne Kur’an ve ne de hadis… Ne mezuniyetin ruhu var ne de geleceğe dair planlar… Bunlar mı müftü, vaiz, imam ve öğretmen olacak… Bu araziye uymuş, başkalaşmış, dönüşmüş, şuursuz ilahiyatçıların anlatacağı dinden Allah, toplumu korusun ve kendilerine de hakkı görme şuuru versin! İşte Amerikan maşası FETÖ’nün arzu ettiği dünya… Yazıklar olsun! Kaynak : http://www.dinihaberler.com/dokuz-eylul-unv-ilahiyat-fakultesi-nde-mezuniyet-rezaleti-video,539.html ilahiyatlarin ic yüzü, ilahitlarin icler acisi durumu, ilahiyata yaziklar olsun, ilahiyat fakultesi, izmir ilahiyat fakültesi rezilligi,

Dokuz Eylül Ünv. İlahiyat Fakültesi'nde Mezuniyet Rezaleti....

İ

İlahiyat Fakültelerini eleştirenlerin eline aradıkları koz verilse ancak bu kadar verilebilirdi.
Ümmete örnek olması, toplumu şekillendirmesi, dönüştürmesi gereken İlahiyat Fakülteleri çoktan Fethullah Gülen’in gerçekleştirmesini istediği Müslüman tipine dönüşmüş ve şekillenmiş bile…
Tam da Amerika’nın istediği türden, “Yeşil kuşak Müslümanı, Ilıman Müslüman, Diyaloğa açık Müslüman!…”
Daha doğrusu içi boş hurma kütükleri…
Kardinal Külahlarının altında papaz kıyafetleri içinde kendisini bir avuç kripto sözde aydın taifesine beğendirmek için kompleks içinde Müslüman kimliğinden uzak, öz kimliğine yabancılaşmış bir kimliğe bürünmek…
Dünya İslam aleminin üzerine çullanmış, İslam alemi kan ağlarken İlahiyatçı, dünyadan habersiz mezuniyetini Fethullah Gülen’in Türkçe olimpiyatlarındaki gibi vur patlasın çal oynasın havasında kutluyor.
Ortamda ne Kur’an ve ne de hadis…
Ne mezuniyetin ruhu var ne de geleceğe dair planlar…
Bunlar mı müftü, vaiz, imam ve öğretmen olacak…
Bu araziye uymuş, başkalaşmış, dönüşmüş, şuursuz ilahiyatçıların anlatacağı dinden Allah, toplumu korusun ve kendilerine de hakkı görme şuuru versin!
İşte Amerikan maşası FETÖ’nün arzu ettiği dünya…
Yazıklar olsun!

Kaynak : http://www.dinihaberler.com/dokuz-eylul-unv-ilahiyat-fakultesi-nde-mezuniyet-rezaleti-video,539.html
ilahiyatlarin ic yüzü, ilahitlarin icler acisi durumu, ilahiyata yaziklar olsun, ilahiyat fakultesi, izmir ilahiyat fakültesi rezilligi,

KURBAN hakkinda

KURBAN Zilhicce ayının onuncu, on birinci, on ikinci günleri ile on birinci, on ikinci gecelerinde ibâdet ve Allâh’a yakınlık niyeti ile kesilen beş nevi hayvana (deve, manda, sığır, koyun ve keçi) kurban denir. Zarûrî ve aslî ihtiyaçlarından ve borçlarından sonra nisâb miktârı malı olan her Müslümana senede bir kere Kurban Bayramı günlerinden birinde kurban kesmek vâcibdir. KURBANDA TEMİZLİK VE ETİN MUHÂFAZASI Hastalıksız ve sağlık kontrolleri yapılmış hayvanlar alınmalıdır. Hayvanların kesilmesi, yüzülmesi, parçalanması, etin nakli, muhâfazası ve pişirilmesinde temizliğe son derece dikkat edilmelidir. Sakatat ile etler aynı yerde bulundurulmamalıdır. Kesme, yüzme ve parçalama işleri serin yerlerde yapılmalı; kan, bağırsak vs. şeyler gelişi güzel etrafa atılmamalı ve akarsulara dökülmemelidir. Etler, kesildiği sıcaklıkta buzdolabına, poşet içine veya hava almayacak şekilde büyük parçalar halinde üst üste konulmamalıdır. Etin sıcaklığı düştükten sonra buzdolabına konulup 12 saat dinlendirilmelidir. Hemen yenilmeyecek etler bu dinlendirmeden sonra, ihtiyaca uygun miktarlarda derin dondurucuya konulmalı veya kavurma yapılarak muhafaza edilmelidir. Et, buzdolabında 2-3 gün, kıyma ise 1 gün dayanır. Eğer daha uzun müddet muhafaza edilecekse küçük parçalar halinde buzdolabının buzluğunda veya derin dondurucuda saklanmalıdır. Donmuş etler, çözülmesi için buzdolabının alt raflarında bekletilmeli, kalorifer ve soba üzerinde veya oda sıcaklığında bekletilmemelidir. Pişmiş etler sıcak iken derin dondurucuya konulmamalı, oda sıcaklığında 2 saatten fazla da bekletilmemelidir. Çiğ eti hazırlamadan önce ve sonra eller iyice yıkanıp kurulanmalıdır. Çiğ etler için kullanılan kesme tahtası, meyve ve sebzeler için kullanılmamalıdır. قَالَ اللهُ تَعَالَى: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا للهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ. (سورة البقرة، 172) Allâhü Teâlâ şöyle buyurdu: “Ey îmân edenler! Size rızık olarak verdiğimiz şeylerin (mâddeten ve mânen) tertemiz olanlarından yiyiniz ve -eğer ancak Allâh’a ibadet ediyorsanız- ona şükrediniz...” (Bakara Sûresi, âyet 172)

Ditip Hutbe: Hac ve Kurban Mevsimi (02.09.2016)

Hac ve Kurban Mevsimi (02.09.2016) Değerli Mü’minler! Bizleri bir kurban ve hac mevsimine daha yaklaştıran Rabbimize sonsuz hamd-ü senalar olsun. O’nun izni ve lütfuyla hep birlikte bu manevi mevsimi idrak edeceğiz. Kurbanlarımızla Rabbimize teslimiyet ve sadakatimizi, yapacağımız paylaşımlarla kardeşliğimizi, hac ibadetiyle de bir ve beraber olduğumuzu bir kez daha göstereceğiz. Kıymetli Kardeşlerim! Kurban, Allah’a daha yakın olmak amacıyla gönlümüzü birbirimize açmak, sevgimizi ve varlığımızı paylaşmaktır. Kurban, yoksulu ve kimsesizi hatırlamadır. Kurban, muhtaç kimsenin hanesine muhabbet ve sevinç taşıyabilmektir; renk, dil ve coğrafya ayrımı gözetmeksizin müminler topluluğuna kardeşlik esintisi götürebilmektir. Darlık, yokluk ve açlık içerisinde yaşayan, hiç görmediğimiz, tanımadığımız kardeşlerimizin dertleriyle dertlenebilmek ve onlara bir umut ışığı olabilmektir. Kurbanlarımızla bir taraftan Rabbimize yakınlaşırken bir taraftan da kardeşlerimizle aramıza köprüler kurabilmektir asıl olan. İşte böylesi ulvi gayelere matuf kurbanlarımız, ruhlarımızı yüceltir; onları geldiği yüce kaynağa, yani Rabbimize yakınlaştırır. Bu yakınlaşma, insanlığımızı daha da derinleştirir, merhamet duygularımızı harekete geçirir ve sırat-ı müstakim üzerinde sebat etmemize vesile olur. Değerli Kardeşlerim! Sevgili Peygamberimiz’in “Hayra sebep olan o hayrı işlemiş gibidir”[1] buyruğuyla hareket ederek her yıl olduğu gibi bu sene de vekâleten kurban kesim organizasyonu düzenlenmektedir. Siz değerli cemaatimizin emaneti olarak aldığımız vekâlet kurbanlarını yedi kıtada fakirlere, yetimlere, mazlumlara, mağdurlara, aç ve yoksullara taşımak, onların dualarını, tebessümlerini, sevinçlerini alıp tekrar sizlere ulaştırmak için çalışmalarımız büyük bir gayretle sürdürülmektedir. Kurbanların ihtiyaç sahiplerine ulaşmasına bazı arkadaşlarımız da bizzat katılmaktadır. Gerekli şartları taşıyan kardeşlerimizin, Kafkaslardan Orta Asya’ya, Afrika’dan Güney Amerika’ya muhtaç insanlara, bir kurban bayramı hediyesi göndermesi, kardeşlik bağımızın güçlenmesi ve iyilik hareketimizin başarıya ulaşmasına çok önemli katkı sağlayacaktır. Değerli Mü’minler! Kurbanlarını vekâlet yoluyla eda etmek isteyen kardeşlerimiz, Diyanet İşleri Türk İslam Birliği’ne bağlı camilerimizde görev yapan din görevlilerimizden detaylı bilgi alabilir ve onlar aracılığı ile kurban bağışlarını yapabilirler. Unutulmamalıdır ki; “Kurbanların etleri ve kanları asla Allah’a ulaşmaz. O’na ancak sizin takvanız ulaşır.”[2] Bu duygu ve düşüncelerle ibadet ve bağışlarınızın Cenab-ı Hakk katında makbul olmasını ve iyilik hareketimizin başarıya ulaşmasını niyaz ediyor, Cumanızı tebrik ediyorum. Hazırlayan: DİTİB Hutbe Komisyonu [1] Tirmizi, İlim, 14. [2] Hac, 22/37. almanya hutbe, almanca hutbe, hutbeler, almanca hutbeler, deutsch hutbe

Ditip Hutbe: Zeit der Pilgerfahrt und des Opferns (02.09.2016)

Zeit der Pilgerfahrt und des Opferns (02.09.2016) Verehrte Gläubige! Wir danken und loben Allah unendlich, der uns nochmal der Zeit des Opferfestes und der Pilgerfahrt (Hadsch) nähert. Mit seiner Erlaubnis und seinem Segen werden wir alle zusammen diese spirituelle Saison begehen. Mit unseren Opfergaben werden wir unsere Loyalität an Allah zeigen, mit der Verteilung dessen werden wir unsere Geschwisterlichkeit und mit dem Gottesdienst der Pilgerfahrt werden wir unsere Einheit und unseren Zusammenhalt nochmal ausdrücken. Meine werten Geschwister! Opfern ist das Öffnen der Herzen füreinander, und das Teilen der Liebe und des Eigentums um Allah noch näher sein zu können. Opfern ist die Erinnerung an Bedürftige und Vereinsamte. Es ist das Zutragen von Zuwendung und Freude in die Häuser von Bedürftigen. Es ist das Zutragen von einem Hauch der Geschwisterlichkeit unter den Gläubigen ohne nach Farbe, Sprache und Herkunft zu unterscheiden. Es ist das Sich-Kümmern um unsere Geschwister und das Sein eines Hoffnungslichtes für unsere Geschwister, die in Not- und Hungersituation leben, die wir noch nie gesehen und kennengelernt haben. Das Eigentliche dabei ist es, uns auf der einen Seite mit unseren Opfergaben Allah zu nähern und auf der anderen Seite Brücken zwischen uns und unseren Geschwistern zu bauen. Für solch erhabene Zwecke werden unsere Opfergaben unsere Seelen erhöhen; und sie dahin nähern, woher sie ihren Ursprung haben, das heisst, sie Allah zu nähern. Diese Näherung wird unsere Menschlichkeit noch weiter vertiefen lassen, unsere Empfindungen des Mitgefühls zu aktivieren und dazu führen, dass wir standhaft auf dem geraden Weg bleiben. Meine verehrten Geschwister! Bezugnehmend auf die Aussage unseres geliebten Propheten (s): “Wer zu einer guten Tat verhilft, gilt so, als ob er diese selbst ausgeführt hat.”1, wird auch in diesem Jahr das “Opfer durch Stellvertretung” organisiert, wie es auch jedes Jahr vorher durchgeführt wurde. Mit großer Bemühung werden die Arbeiten fortgeführt um die Opfergaben von ihnen, unserer verehrten Gemeinde, entgegenzunehmen und an die Bedürftigen, Waisen, Unterdrückten und Benachteiligten, Hungrigen und Armen zu überbringen, sowie auf dem Rückweg ihr Lächeln und ihre Freude wieder mitzunehmen und ihnen weiterzugeben. Einige Kollegen nehmen selbst daran teil ihre Opfergaben an die Bedürftigen zu überreichen. Wenn unsere Geschwister die erforderlichen Bedingungen erfüllen, wird es einen sehr wichtigen Beitrag dazu leisten, dass ein Festtagsgeschenk für die bedürftigen Menschen von Kaukasien bis Zentralasien und von Afrika bis Südamerika überreicht wird, das Band unserer Geschwisterlichkeit gestärkt, sowie die Bewegung des Guten erfolgreich wird. Verehrte Gläubige! Wer von unseren Geschwistern seine Opfergabe durch Stellvertretung ausführen lassen möchte, kann von den Religionsbeauftragten in den Moscheen der Türkisch-Islamischen Union (DITIB) detaillierte Informationen einholen und ihre Opferspenden durch sie beauftragen. Vergessen sie nicht, dass “Weder ihr Fleisch noch ihr Blut werden Allah erreichen, aber Ihn erreicht die Gottesfurcht von euch.”2 In diesem Sinne wünsche ich von Allah, dem Erhabenen, dass ihre Gottesdienste und Spenden von Ihm angenommen werden und unsere Bewegung des Guten erfolgreich wird und gratuliere zu ihrem Freitag. Die DITIB Predigtkomission [1] at-Tirmidhi, Ilim, 14 [2] Koran, al-Hadsch, 22/37 2016-09-02 Alle Rechte vorbehalten. Kein Teil des Werkes darf in irgendeiner Form ohne schriftliche Genehmigung der DITIB reproduziert, vervielfältigt oder verarbeitet werden. ditip hutbe, almanya hutbe, almanca hutbe, deutsch hutbe,

hutbe:istanbul müftülügü

http://webdosyasp.diyanet.gov.tr/UserFiles/istanbul/UserFiles/Files/02.09.2016%20Tarihli%20Hutbe%20%2D%20Kulluk%20ve%20Samihttp://webdosyasp.diyanet.gov.tr/UserFiles/istanbul/UserFiles/Files/02.09.2016%20Tarihli%20Hutbe%20%2D%20Kulluk%20ve%20Samimiyet%20Beyan%C4%B1%20Kurban%5F858ec934%2Db758%2D4a38%2Db3e2%2D8b9e57a881ad.pdfmiyet%20Beyan%C4%B1%20Kurban%5F858ec934%2Db758%2D4a38%2Db3e2%2D8b9e57a881ad.pdf